Pałac Lubostroń

W „sercu lubym ustroniu”, jak zwykł nazywać swoją posiadłość Fryderyk hrabia Skórzewski, u schyłku XVIII w. stanął pałac. Dziś uważany jest on za perłę polskiego klasycyzmu i jeden z najlepiej zachowanych zespołów rezydencjonalnych w Polsce. Pełna majestatu rezydencja przypomina renesansową Villę Rotonda z Vicenzy autorstwa włoskiego architekta Andrea Palladio. Kopułę pałacu zdobi rzeźba Atlasa dźwigającego kulę ziemską. Na fryzie tympanonu portyku widnieje łacińska sentencja: SIBI, AMICITIAE ET POSTERIS MDCCC. (SOBIE, PRZYJACIOŁOM I POTOMNYM 1800). Wystrój pałacowych wnętrz świadczy o wielkim patriotyzmie właścicieli. Misternie ułożona z różnokolorowego drewna posadzka sali rotundowej ozdobiona została herbami Polski (Orła) i Litwy (Pogoni). Jej ściany zdobią m.in. cztery płaskorzeźby, przedstawiające: króla Władysława Łokietka z rycerzem Florianem Szarym na polu bitwy pod Płowcami, Królową Jadwigę przyjmującą posłów krzyżackich w Inowrocławiu, zwycięstwo Wojsk Polskich nad Krzyżakami w bitwie pod Koronowem oraz Mariannę Skórzewską i Fryderyka Wielkiego z mapą Kanału Bydgoskiego. Lubostroń był nie tylko rezydencją mieszkalną rodu Skórzewskich, ale także ostoją życia narodowego, miejscem spotkań ludzi nauki i sztuki. Gościli w nim przedstawiciele najznamienitszych rodów arystokratycznych – Radziwiłłowie, Czartoryscy, Lubomirscy, Braniccy, Talleyrand-Perigord`owie. Pałac wraz z zabudowaniami dworskimi zatopiony jest w zieleni 40-hektarowego zabytkowego parku w stylu angielskim. Porośnięte przepięknym drzewostanem parkowe aleje zaprowadzą Cię w niezwykłe miejsca. Jednym z nich jest malowniczy staw, przy brzegu którego wznosi się niewielka grota z figurą Matki Boskiej.