Kalwaria Pakoska

Kalwaria Pakoska, nazywana Kujawską Jerozolimą jest drugą, po Zebrzydowskiej, najstarszą kalwarią w Polsce. To zespół barokowej architektury sakralnej z 24 kaplicami i kościołem Ukrzyżowania. Jej budowę zapoczątkował w 1628 r. miejscowy proboszcz ks. Wojciech Kęsicki. Posiłkując się dziełem Adrychomiusza wyznaczył ścieżki odwzorowujące szlaki jerozolimskie i oznaczył miejsca poszczególnych stacji, tworząc dwie drogi procesyjne: Drogę Pojmania i Drogę Krzyżową. W 1647 r. opiekę nad kalwarią przejęli franciszkanie, którzy, z przerwami, sprawują ją do dziś. W 2018 r. Kalwaria Pakoska ustanowiona została Archidiecezjalnym Sanktuarium Męki Pańskiej. Jego sercem jest, wzniesiony przez franciszkanów, kościół klasztorny pw. św. Bonawentury. W jego wnętrzach, od 1671 r., przechowywana jest Relikwia Drzewa Krzyża Świętego, obecnie największa jej cząstka w Polsce. Wybudowany na ruinach XIV-wiecznego zamku kościół, jest obiektem znajdującym się na Szlaku Piastowskim.